زمان بقا ، خطر نسبی مرگ و تعیین کننده های آن در مبتلایان به سرطان کولورکتال: یک مطالعه همگروهی آینده نگر

زمینه و هدف: سرطان های کولون و رکتوم (کولورکتال) یکی از مهم ترین و شایع ترین معضلات سلامت در دنیا و ایران است. این مطالعه با هدف تعیین زمان بقا، خطر نسبی مرگ و عوامل مؤثر بر آن دربیماران مبتلا به سرطان کولورکتال انجام گردید. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کوهورت آینده نگر است. مدت پیگیری افراد از زمان تشخیص قطعی سرطان کولورکتال تا زمان مرگ یا سانسور شدن آن ها بود. در مجموع 2570 نفر- سال پیگیری برای 1127 نفر مبتلا به سرطان کولورکتال به صورت هر شش ماه یکبار انجام شد. تنها دو درصد از بیماران سانسور شده بودند. داده ها با تحلیل دو متغیره و چندمتغیره و رگرسیون کاکس و با استفاده از نرم افزار stata تحلیل شدند. مقادیر کم تر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن بیماران در زمان تشخیص سرطان 14 ± 5/53 سال بود. بیش تر بیماران (7/69 درصد) سن بالاتر از 45 سال داشتند. 2/61 درصد آن ها مرد و بقیه زن بودند. سن تشخیص در زنان و مردان متفاوت و معنی دار بود (03/0p<). میزان بروز مرگ در مردان 9/96 و در زنان 83 در یک صد هزار نفر بود. 75 درصد بیماران کم تر از 72/2 سال، 50 درصد آن ها 83/5 سال و 25 درصد از آن ها بیش تر از 13 سال بعد از زمان تشخیص، بقا داشتند. متغیرهای قومیت، وضعیت تأهل، مرحله سرطان، سابقه خانوادگی سرطان و مصرف سیگار در مدل کاکس تعیین کننده بقا بیماران بودند. استنتاج: میانه زمان بقا 83/5 سال بود که روند بهتری را نسبت به مطالعات قبلی نشان می دهد. این مطالعه با گزارش بقا و خطر نسبی مرگ سرطان کولورکتال و عوامل مؤثر برآن، فرصتی را فراهم می کند تا در اجرای برنامه های مداخله ای، پیشگیری و کنترل سرطان، اولویت ها مدنظر قرار گیرد.